عوامل موثر بر تعلل ورزی: کاربرد تحلیل خوشه ای

تعلل­ ورزی پدیده­ ای است که با عوامل شناختی، هیجانی و انگیزشی زیادی ارتباط دارد، ولی هنوز تصویر روشن و واضحی در مورد این روابط وجود ندارد. هدف این مطالعه کاربرد اولیه عوامل مرتبط با تعلل ­ورزی بر اساس رویکرد شناختی، عاطفی و رفتاری الیس به منظور شناسایی زیر گروه‌ هایی معتبر از تعلل ورزان از طریق تحلیل خوشه‌ ای است. نمونه‌ ای برابر با 900 نفر (447 زن و 453 مرد) از دانشجویان دانشگاه تهران به روش نمونه‌گیری چند مرحله‌ای انتخاب و به پرسشنامه تعلل‌ورزی سولومون و روثبلوم (1984) پاسخ دادند که از این تعداد 200 دانشجو که تعلل­ ورز بودند شناسایی، و به پرسشنامه یادگیری خودتنظیم گرین و میلر (2004)، پرسشنامه خودکارآمدی میدلتن و میگلی (1997)، مقیاس اندازه ­گیری باورهای ناامیدی هرینگتون (2005)، سیاهه باورهای غیرمنطقی کوپمنز و همکاران (1994) پاسخ دادند. دو خوشه شناسایی شد: خوشه اول با خودتنظیمی و خودکارآمدی متوسط و باورهای ناامیدی و نامعقول بالا (تعلل ­ورزان با باورهای نادرست) و خوشه دوم با خودتنظیمی و خودکارآمدی پایین و باورهای ناامیدی و غیرمنطقی پایین (تعلل ورزان با انگیزش پایین). براساس یافته ها می توان گفت که افراد تعلل ­ورز دارای نیمرخ انگیزشی متفاوت و باورهای مختلفی هستند و تحلیل خوشه ای می تواند منجر به شناسایی این نیمرخ­ ها شود.